جایی در چین، مردم به این نتیجه رسیدند که روی زمین دیگر نمی توانند زندگی کنند و حتما مشکلی که آن ها در چین دارند، روزگاری به مشکل دیگر مردم زمین هم تبدیل می شود. چینی ها مشکل شان را با شهری جدید حل کردند. شهری به نام شهر زیرزمینی پکن که هم به خاطر غیرقانونی بودنش و هم به دلیل زیر زمین بودن، این گونه نامیده شده است.
این شهر خیال انگیز که در پایتخت کشورچین واقع شده است، ۹۰ ورودی دارد که هرکدام از ورودی ها شما را به مغازه ها، رستوران ها و کافی شاپ های مخصوص رهنمون می کنند. در نهایت از همه ورودی ها امکان دسترسی به «کو آن من» خیابان اصلی شهر پکن وجود دارد. داستان دقیقا به اندازه تخیل ژول ورن بزرگ، جذاب است؛ به خصوص اگر بدانید وقتی به میدان اصلی شهر زیرزمینی می رسید به حدی زندگی را طبیعی می یابید که انگار در حراجی بزرگ میدان های اصلی پکن هستید. میدان دامو چانک و خیابان ۴۴ از اصلی ترین مراکز شهر زیرزمینی هستند.
تاریخچه شهر زیرزمینی پکن
ماجرا به روزهای جنگ سرد بر می گردد؛ زمانی که رقابت تسلیحاتی بین بلوک شرق و غرب، برنده نهایی این دوئل به ظاهر پایان ناپذیر را مشخص می کرد. چینی های کمونیست در یکی از معدود بازه های درگیری با شوروی سابق، این ارباب بلوک شرق به دستور ماتو ژدونگ، رهبر وقت خود به منظور برتری در مناقشه ارضی بر سر جزیره ژن بوآ، اقدام به ساخت شهر زیرزمینی کردند.
آن ها با این اقدام درواقع با یک تیر، دو نشان زدند. از طرفی بی دغدغه و فشار، بمب های اتمی خود را ساختند و به شکل محدودی آزمایش کردند. از سوی دیگر برای شهروندان و مقامات عالی رتبه کشور، فرصت فرار از جنگ تسلیحاتی و در امان ماندن از بمب های احتمالی شوروی و طرف های متخاصم به وجود آمد.
بنابر ادعای همیشگی دولت چین، تونل های این شهر زیرزمینی می تواند هر ۶ میلیون سکنه خود را از خطرات در امان نگه دارد. در ساخت چند تونل این شهر از فناوری های روز استفاده شده و حجم وسایل نقلیه ای که روی زمین در حال حرکت اند به هیچ عنوان تهدیدی برای سلامت تونل ها تلقی نمی شود. فیلترهای مخصوص آزمایش بمب های ساخته شده توسط نیروهای نظامی به این شهر رنگ و لعابی نظامی هم بخشیده است.
یکی از اهداف ساختن شهر زیرزمینی، منتقل کردن بیش از نیمی از مردم پکن به این منطقه و اسکان دادن آن ها در منطقه ای به نام «وسترن هیلز» هنگام رخ دادن حمله اتمی از سوی دول متخاصم است.
- ساختار شهر زیرزمینی پکن
اصلا تصور نکنید که شهر زیرزمینی تنها ساخته شده که ساخته شده باشد! برخلاف تصور، این شهر دارای رستوران، کلینیک، بیمارستان، مدرسه، تئاتر و حتی پیست مخصوص اسکی است. مزرعه کاشت قارچ و یک شرکتی نفتی بزرگ هم در مرکز شهر زیرزمینی، نمای یک شهر درجه یک را به این منطقه زیرزمینی بخشیده است. برای اینکه بدانید تا چه اندازه برای این شهر زیرزمینی خرج شده، کافی است درباره تونل هایش اطلاع کسب کنید. در هر تونل، تکنولوژی ویژه تهویه هوا وجود دارد. آنچه بیش از مصارف عمومی، جنبه نظامی دارد و به قصد تسهیل عملیات جنگی و نظامی صورت گرفته در این تونل لحاظ شده است. نوعی پوشش از گاز مایع، امکان تخریب تونل به خاطر حملات شیمیایی را به صفر رسانده است. نوعی در ویژه نیز برای هر تونل تعبیه شده که راه خروج اضطراری در مواقع حملات شیمیایی است.
- علیه بمب اتم
یکی از اهداف ساختن شهر زیرزمینی، منتقل کردن بیش از نیمی از مردم پکن به این منطقه و اسکان دادن آن ها در منطقه ای به نام «وسترن هیلز» هنگام رخ دادن حمله اتمی از سوی دول متخاصم است. در حال حاضر اما فضای شهر برخلاف تصور، چندان هم نظامی نیست. دولت چین از استقبال مردم از شهر زیرزمینی خشنود است و به همین دلیل قیمت رستوران ها و مراکز خرید در دیژیا چنگ بسیار پایین تر از شهرهای روی زمین است.
جاذبه های شهری
جاذبه های شهری دیژیاچنگ در یک مجمسه از مائو خلاصه می شود. سایر دیدنی ها، بیشتر وسایل آماده سازی و مقابله با وقایع طبیعی مانند جعبه مقوایی مخصوص تصفیه آب، عملیات کارخانه ابریشم و نقاشی های دیواری و تختخواب سفری هستند. در بخشی از میدان اصلی شهر، صنایع دستی بیشتری به چشم می خورد و گاهی می توان ردپایی از محصولات کمتر یافت شده در روی زمین پکن را در شهر زیرزمینی واقع در پایتخت کشور مترقی شرق آسیا دید. دولت چین بنا به دلایلی، حاضر نیست به افشاگری درباره گردش مالی شهر زیرزمینی بپردازد. اما می توان حدس زد رونق اقتصادی در این منطقه خاص کره زمین بسیار زیاد است.
شهر زیرزمینی، سال ۲۰۰۰ بازگشایی شد. اما تا فوریه ۲۰۰۸ به دلیل نونوارکردن و انجام تغییرات، مارک غیرقابل بازدید بر پیشانی خود دید. از آن زمان، این منطقه بیشتر از اینکه مورد توجه داخلی ها باشد، توسط توریست ها رصد شده است. توریست هایی که در قالب گروهی و در تور مسافرتی به شهر زیرزمینی می آیند، پول بابت ورود نمی پردازند. اما بازدیدکننده های انفرادی بابت ورود به شهر زیرزمینی، ۲۰ یوان می پردازند. توریست ها تنها مجاز به دیدن بخش هایی از شهر زیرزمینی هستند و نمی توانند از همه اماکن دیدن کنند.
نکته جالب درباره این شهر، نحوه ورود و بازدید از آن است. اشخاصی که سابقه تلاش و فعالیت های سیاسی علیه دولت چین را داشته باشند گذرشان به ورودی های شهر زیرزمینی هم نمی افتد، چه رسد به اینکه حق ورود به شهر را داشته باشد! به هر حال این شهر زیرزمینی از آن جا که بیشتر به خاطر مسائل نظامی و سیاسی برپا شده، تحت محافظت و کنترل است. از جمله قوانین ورود به شهر زیرزمینی نداشتن سابقه حداقل سه سال فعالیت سیاسی است. در گزارش های اخیر، عنوان شده هر یک از شهروندانی که مایل به عبور و بازدید از تونل ها هستند از یک کد امنیتی برخوردار می شوند. کدی که شناسه ورود آن ها در ملاقات بعدی است و تنها با تعیین صلاحیت در اختیار افراد قرار می گیرد.
