دکتر یائو جی ده
مسلمانان چین مهم ترین پیروان اسلام در آسیای شرق هستند
از ۵۶ قومیت کشور چین، ده قومیت مسلمان می باشند که با احتساب آمار رسمی ۲۴ میلیونی آنان عبارتند از : هویی، اویغور، ازبک ، تاجیک، قرقیز، تاتار، دونگ شیان، سالار و بائوان
نشست علمی« بررسی ویژگی های فرهنگی مسلمانان چین» در تاریخ ۱۲ مرداد به همت گروه آسیا و اقیانوسیه پژوهشکده مطالعات منطقه ای در پژوهشگاه بین المللی المصطفی (ص) برگزار شد .
نشست اول «تحلیل اوضاع محیطی چین» با حضور دکتر سید یاسر یائوجی ده رییس دپارتمان ایران شناسی دانشگاه یوننان چین و استاد مدعو تربیت استاد زبان چینی در جامعه المصطفی(ص) به همت پژوهشکده مطالعات منطقه ای پژوهشگاه بین المللی المصطفی(ص) قم برگزار شد.
در این جلسه که جمعی از محققان پژوهشگاه بین المللی المصطفی(ص) برگزار شد، آقای حمید رضا طوسی، دبیر گروه آسیا و اقیانوسیه پژوهشکده، ضمن خیر مقدم به استاد مدعو و پژوهشگران حاضر به معرفی پژوهشگاه بین المللی المصطفی (ص) و پژوهشکده مطالعات منطقهای و گروه های فعال آن پرداخت.
سپس استاد یائو جی ده ضمن تشکر از دعوتی که از ایشان به عمل آمده است مطالب خودشان در سه بخش ارائه دادند: تاریخ ورود اسلام به چین، قومیت های مسلمان چین ، فرهنگ و دین اسلام در چین.
ایشان در بخش نخست سخنانش تاریخ ورود اسلام به کشور چین را در زمان سلسله تانگ (حدود سال ۶۵۶میلادی) دانسته و با استناد به اسناد دولتی پادشاهان این سلسله ملاقات نماینده حضرت رسول اکرم(ص) در شهر شیان را، بیان داشتند که ۱۳۶۱ سال پیش اسلام به این کشور وارد شده است.
در بخش معرفی قومیت های مسلمان چین ایشان بیان داشتند که از ۵۶ قومیت کشور چین، ده قومیت مسلمان می باشند که با احتساب آمار رسمی ۲۴ میلیونی آنان عبارتند از : خویی، اویغور، ازبک ، تاجیک، قرقیز، تاتار، دونگ شیان، سالار و بائوان که قومیت خویی بزرگترین اقلیت مسلمان است که در ۲۰۰۰ شهر زندگی می کنند.
ایشان افزودند که دو استان مسلمان نشین چین به نام های نینگ شیا خویی و سین کیانگ و سه شهر به نام های لین شیا ، چانجه، اورومچی منطقه خودمختار می باشند.
در بخش فرهنگ و دین اسلام در چین سه مبحث ساختار مساجد اسلامی، نسخ دست نویس و ترجمه قرآن کریم ، فرهنگ و پوشش اسلامی و آموزش مسجدی مورد گفتگو قرار گرفت.
ایشان به هنگام تبیین آموزش اسلامی اظهار داشتند که از زمان دو سلسله تانگ و سونگ آموزش اسلامی شروع شد و در زمان سلسله یوان (حکومت مغول ها) سومین زبان آموزشی پس از مغولی و چینی، فارسی بود و در ادامه به ۴ مرکز سنتی و تاریخی آموزش اسلامی به نام های ۱-منطقه سین کیانگ ۲- شیان شی۳- شاندونگ۴- یون نن پرداختند.
در بیانات دکتر یائوجی ده اشاراتی خوبی به دو سطح آموزش اسلامی کاردانی و کارشناسی شد و مدعی شدند که در حال حاضر پنجاه مدرسه در سطح کاردانی و در سطح کارشناسی ده مدرسه وجود دارند.
ایشان افزودند که مدارس عالی اسلامی تحت نظارت انجمن اسلامی به نام های مدرسه اسلامی چین و مدرسه اسلامی پکن (هر دو در پکن واقع هستند)، مدرسه اسلامی شن یا، مدرسه اسلامی جنجو، مدرسه اسلامی می نینگ شه، مدرسه اسلامی لنجو، مدرسه اسلامی سین کیانگ، مدرسه اسلامی کومینگ ، مدرسه اسلامی هوبی می باشند.
در حوزه پژوهش بیان داشتند که پنج مرکز تحقیقات اسلامی در چین عبارتند از: مرکز تحقیقاتی سین کیانگ مرکز تحقیقاتی گنسو مرکز تحقیقاتی شمال چین( پکن /شاندونگ)مرکز تحقیقاتی یونن مرکز تحقیقاتی جیانگ سو.
و در ادامه افزودند که در زمینه «قومیت خویی» دکتر یائوجی ده گروه های تحقیقاتی در استان های نینگ شیا خویی، یوننان و دانشگاه ملی پکن معرفی کردند.
در آخرین بیاناتشان دکتر یائوجی ده مسلمانان چین را ریشه دارترین و مهم ترین پیروان این دین آسمانی در شرق دور دانستند و اظهار امیدواری کردند که هر چه بیشتر همکاری های فرهنگی و آموزشی میان دو کشور گسترش یابد.
منبع : پژوهشگاه بین المللی المصطفی(ص)
