مسجد جامع شیان از بزرگترین و قدیمی ترین مساجد مهم کشور چین است. این مسجد در شمال غربی برج طبل شهر شیان واقع شده است. با توجه به سوابق تاریخی حک شده بر روی یک لوح سنگی داخل مسجد، این بنا در قرن چهاردهم و در بیست و پنجمین سال حکومت سلسله مینگ ساخته شده و تا به حال چندین بار مرمت و بازسازی گردیده است. این بنای بزرگ و تاریخی بر خلاف مساجد چین ، شبیه معابد چین است. در واقع در ساخت این بنا از ترکیبی از معماری چینی و اسلامی استفاده شده است.
ساختار مسجد جامع شیان
مسجد جامع شیان با مساحتی بالغ بر ۱۲۰۰۰ مترمربع، به ۴ فضای حیاطی تقسیم می شود. هر یک از این فضاهای حیاطی دارای ۲۵۰ متر طول و ۴۷ متر عرض هستند.
حیاط اول شامل یک آرک (طاق) چوبی به ارتفاع ۹ متر است که با کاشی های لعابدار پوشیده شده است. قدمت این طاق چوبی به قرن ۱۷ بازمی گردد. در مرکز حیاط دوم یک آرک (طاق) سنگی با دو ستون در دو طرف آن قرار دارد. روی یکی از ستون ها سنگ نوشته ای از یک خوشنویس معروف چینی به نام "می فو" متعلق به سلسله سونگ حک شده است. روی ستون دیگر نیز سنگ نوشته ای با دست خط "دونگ چیچانگ" از سلسله مینگ حک شده است. در ورودی حیاط سوم تالاری قرار دارد که با ستون های بسیاری از دوران باستان پر شده است. بازدیدکنندگان با ورود به این حیاط برج "Xingxin" را می بینند. این برج مکانی برای تجمع مسلمانان در مراسم های دعا و مناجات است. در حیاط چهارم یک ققنوس قرار دارد. سالن اصلی مسجد در این حیاط قرار دارد. این سالن شامل نمازخانه ای بزرگ با دیوارهای رنگی است. به طوری که همزمان ۱۰۰۰ نفر می توانند در آن به اقامه نماز بپردازند.
طبق سنت دیرینه ای که در این مسجد وجود داشته است، هر روز ۵ نوبت نماز در آن برگزار و اقامه می شود.
