فارس از وضعیت بازار لوازم خانگی گزارش می‌دهد
جولان بنجل‌های چینی در بازار لوازم خانگی/برند‌ها هم دیگر قابل اطمینان نیستند
برخی فروشندگان تلافی افزایش نرخ ارز، مالیات، تورم و اجاره‌بها را بر سرکیفیت درمی‌آورند. جنس درجه چند لوازم خانگی چینی با برندهای معتبر اروپایی وارد بازار می‌شود و با کمی بزک با برچسب معتبر به فروش می‌رسد، اما باز هم از پایین آمدن قدرت خرید و تعداد اندک مشتری گلایه دارند.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، می‌گویند اینجا (سه راه امین حضور و خیابان امیرکبیر تهران) تگزاس بازار لوازم خانگی است. تعیین نرخ لوازم مصرف خانگی از خرده ریز گرفته تا لوازم بزرگی مانند یخچال ساید بای ساید، ماشین لباسشویی و اجاق گاز از هر برندی که بخواهی از A تا Z در این بازار پیدا می‌شود. برندهایی که تا به حال نشنیده ای و معلوم نیست از کدام بازار زیر زمینی سردرآورده است.
باید مهندس مکانیک و استاد زبان انگلیسی باشی تا شاید بتوانی جنس اصلی را از تقلبی تشخیص دهی.
از دو هفته اخیر صحبت از افزایش تعرفه واردات لوازم خانگی، افزایش قیمت بنزین و اجرای فاز دوم هدفمندی به میان آمد و این فضا بر بازار لوازم خانگی نیز بی تاثیر نبود تا حدی که خبر از افزایش ۱۰ درصدی قیمت لوازم خانگی رسید.
چیزی که فروشندگان لوازم خانگی در بازار امین حضور آن را چندان تایید نمی‌کنند و معتقدند عوامل دیگری مانند افزایش سقف مالیات‌ها،اجاره بهای لجام گسیخته مغازه ها و افزایش هزینه حمل و نقل کالا در آن دخیل است.
وارد بازار که می‌شوی تمام کسبه این محل ابتدا به چشم مشتری نگاهت می‌کنند و می‌خواهند جنسشان را به هر قیمتی بفروشند. تعداد سوال‌هایت که بیشتر می‌شود فکر می‌کنند مامور مالیات یا بازرس تعزیراتی و به راحتی پاسخت را نمی‌دهند.
اما چند نفری هم به این امید که شاید حرف‌هایشان راهگشا باشند،در مورد مشکلات لب به سخن می‌گشایند.
شهریاری فروشنده لوازم خانگی است که می‌گوید ماهی ۵ میلیون تومان برای یک مغازه ۸ متری اجاره می‌دهد. او در مورد افزایش قیمت‌ها می‌گوید: در همین یکی دو هفته اخیر ۲۰ تا ۳۰ هزار تومان بر قیمت لوازم خانگی که ۱۴۰ تا ۳۰۰ هزار تومان قیمت دارند، افزوده شده و همه افزایش قیمت بنزین و دلار را بهانه می‌کنند. حتی تولید کنندگان داخلی هم ۱۰ درصد بر قیمت ها افزوده‌اند.
جبران هزینه سنگین اجاره مغازه و مالیات با فروش لوازم خانگی درجه سه چینی
وی در مورد کیفیت لوازم خانگی و اصل بودن جنس‌ها می‌گوید: برای تجاری که خودشان مستقیم جنس را از چین وارد می‌کنند قیمت تمام شده مهم است تا بتوانند بااحتساب اجراه بها ،مالیات و غیره سود خوبی هم ببرند. پس دست روی جنس‌های غیر مشهور و ارزان قیمت چینی می‌گذارند.
حک کردن نام یک شرکت اروپایی روی لوازم خانگی چینی فقط ۱۰ دلار
شهریاری اذعان می‌کند: یکی از اقوام من‌که وارد کننده است با طرف چینی قرارداد می‌بندد که ۱۰ دلار بابت هر قلم بیشتر بدهد و روی جنس جمله Made in france یا USA و دیگر کشورهای اروپایی را حک کنند. چرا که مشتری رغبتی برای خرید جنس چینی ندارد. بعد جاروبرقی چینی که ۶۰ تا ۷۰ هزار تومان تمام می‌شود را تا ۷۰۰ هزار تومان می فروشد.
حسینی ۲۰ سال است که عمده فروش لوازم خانگی است. او از موانع ترخیص کالا می‌گوید و اینکه ترجیح می‌دهد جنس را از مبادی غیر رسمی وارد بازار کند که علی رغم تمام مخاطرات هم ارزان‌تر برایش تمام می‌شود و هم سریع‌تر به دستش می‌رسد.
او می‌گوید: کار به جایی رسیده که برخی کالاهای چینی را وارد می‌کنند و در جعبه‌های چاپ داخل با برندهای معتبر که نام کشور اروپایی روی آن حک شده قرار می دهند و می فروشند. بدون آنکه مشتری متوجه شود.
وی تصریح می‌کند: تنها درصد کمی از لوازم خانگی موجود در بازار خرده فروشان، جنس اصل است و اغلب جنس‌های متفرقه چینی است که به نام اروپایی فروخته می‌شود و البته معمولا فروشش را هم تضمین می‌کنیم.
تهیه جنس اصلی در این بازار مکاره فرمولی ندارد و باید خِبره این کار باشی.
البته ظاهراً نمایندگی برندهای معتبر تا حدی از این قاعده مستثنی هستند و می‌گویند جنسشان مستقیم از کشور مبدآ وارد می‌شود و امسال هنوز افزایش قیمتی نداشته‌اند و در انتظار ورود جنس جدید از گمرک هستند.
توزیع قطره چکانی برندهای معتبر در بازار
جعفری می‌گوید: واردکنندگان برندهای معتبر فعلاً جنس چندانی به بازار نمی‌دهند و توزیع بین نمایندگی‌ها قطره چکانی شده و تعداد کمی از اقلام لوازم خانگی در اختیار عمده فروشان قرار می‌دهند.
وی مشکل اصلی را افزایش تورم و مالیات می‌داند و می‌گوید: تعیین مالیات برای ما فرمولی ندارد. سال گذشته ۴ میلیون تومان مالیات می‌پرداختیم و امسال بدون هیچ دلیل، طلب ۱۴ میلیوت تومان از ما کرده‌اند، وقتی هم اعتراض می‌کنیم گوش شنوایی هم وجود ندارد. همه چی زوری است و می‌گویند اگر توان پرداخت ندارید، در مغازه تان را ببندید.
وی ادامه می دهد: حتی به اتحادیه هم که اعتراض می‌کنیم، می‌گویند از دست ما کاری بر نمی‌آید و همه چیز دست دولت است.
نکته جالب تری که در این بازار به آن برمی‌خوری نبود، برچسب قیمت است. به جز چند نمایندگی که برچسب قیمت دارند، در بقیه مغازه‌ها، قیمت را فروشنده بر اساس ظاهر مشتری تعیین می‌کند، به یکی ۱۰ هزار تومان بالاتر و به یکی ۱۰ هزار تومان پایین تر قیمت می‌دهد.
قیمت یک دستگاه آب میوه‌گیری از ۱۴۰ هزار تومان تا ۶۰۰ هزار تومان، اتوی بخار از ۱۴۰ تا ۳۵۰ هزار تومان، غذاساز از ۲۲۰ هزار تومان یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است.
مشتری‌ها چه می گویند؟
مادری به همراه دخترش ظاهراً برای خرید جهیزیه به بازار امین حضور آمده است. او در مورد وضعیت تنوع و قیمت لوازم خانگی می گوید: از صبح تاالان سه ساعت است که از این مغازه به آن مغازه می‌رویم و به جای آنکه بتوانیم برای انتخاب یک جنس مناسب و قیمت مطلوب تصمیم بگیریم، گیج شده‌ایم. هر کس یک چیز می‌گوید و یک برند را معرفی می کند.
نمی‌دانم از کجا باید جنس مرغوب و اصل را بشناسم. مگر می‌شود یک مارک اتو در یک مغازه ۱۵۰ هزار تومان باشد و همان مارک در مغازه دیگر ۲۷۰ هزار تومان!
جنس تقلبی را جای جنس اصلی به من فروخته‌اند
اما ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود. چند مغازه آن طرف تر سر و صدا بالا می‌رود. مشخص می‌شود که مردی میانسال یک دستگاه آبمیوه‌گیری در دست دارد و با فروشنده در حال مشاجره است.
او می‌گوید: این آبمیوه گیری را به نام برند اصلی خریده‌ام، ولی یکی دو نفر از آشنایان که در این صنف هستند، می‌گویند، جنس را به من انداخته‌اند و تقلبی است. در عین حال ۵۰ هزار تومان گران‌تر از مغازه‌های دیگر خریده‌ام.
موضوع نداشتن برچسب قیمت، علت گرانفروشی و جنس های بی کیفیت لوازم خانگی را از محمد طحان پور رئیس اتحادیه لوازم خانگی جویا شدیم.
او با اذعان به اینکه متاسفانه برخی از فروشندگان به دلایل مختلف برچسب قیمت را روی کالاها نصب نمی‌کنند، می‌گوید: متاسفانه اسنادی در دست داریم که نشان می‌دهد سازمان امور مالیاتی، مالیات صنف لوازم خانگی را سه تا ۲۰ برابر بالا برده است.
وی معتقد است که گوش شنوایی برای حل مشکلات این صنف وجود ندارد و این افزایش فقط با تشخیص ممیز مالیاتی بوده و جالب اینجاست که وقتی اصناف اعتراض می‌کنیم، می‌گویند اگر برایتان نمی‌صرفد مغازه‌تان را بفروشید بگذارید در بانک سودش را بگیرید و بروید بگردید، مطرح کردن این گونه حرف‌ها چیزی جز خواباندن چرخه تولید و کار نیست.
رئیس اتحادیه لوازم خانگی با انتقاد از اینکه حتی شورای اصناف کاری در این زمینه نکرده، افزود: هرچه می‌گوییم حرفمان به جایی نرسیده است و گوش شنوایی وجود ندارد. حتی مدیران دارایی اعلام می‌کنند که با جلسه گذاشتن مشکلات را حل می‌کنند، اما ما خروجی نمی‌بینیم.
طحان پور در پاسخ به اینکه به غیر از نمایندگی ها چرا اغلب مغازه های فروش لوازم خانگی برچسب قیمت ندارند، گفت: همه مغازه‌ها باید قیمت را بر روی کالا نصب کنند و ما هم به این موضوع معترضیم، اما صدایمان به جایی نمی رسد.
در حالی که وزارت صنعت ،معدن تجارت باید از پیش سیاستی را برای قیمت و نحوه عرضه بازار لوازم خانگی در نظر گرفته باشد نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت طی هفته اخیر درباره قیمت لوازم خانگی به خبرنگار فارس گفته بود: دولت و وزارت صنعت تصمیم جدیدی در این باره نگرفته است و بازار را پایش می‌کنیم تا از لحاظ عرضه کمبودی نباشد.
به گفته نعمت‌زاده هیچ نظام قیمت گذاری بر لوازم خانگی نبوده است و حالا هم نیست.
حال باید این سوال را از مسئولان پرسید که آیا قرار نیست پس از سال‌ها برنامه ای برای سرو سامان دادن وضعیت بازارهایی از جمله لوازم خانگی که مردم بیشترین نیاز را به آن دارند، تدوین شود؟ یا به همین روال همیشه و به صورت سنتی فضایی ایجاد خواهد شد که نتیجه‌اش جز افت کیفیت کالاها و فشار دو چندان گرانی بر دوش مردم نخواهد داشت.
اکنون جا دارد با اجرای هدفمندی یارانه‌ها تولید کنندگان داخلی لوازم منزل علاوه بر افزایش کیفیت کالای تولیدی به کاهش مصرف این محصولات هم توجه کنند و برای رعایت اقتصاد خانوارها، محصولات با مصرف برق کمتر تولید کنند .برچسب انرژی که نمایانگر میزان مصرف انرژی یک ابزار و لوازم خانگی است علاوه بر کیفیت و قیمت به مصرف انرژی هم توجه دارند.
