به عقیده بسیاری، چین مترادف با چای است. بسیاری از باستان شناسان بر این باورند که چای در کشور چین از زمان سلسله شانگ (۱۰۴۶ تا ۱۶۰۰ قبل از میلاد مسیح) نشات گرفته است. از آن زمان به بعد، خواص دارویی و طعم چای در داخل کشور چین و خارج از کشور به طور گسترده ای مورد ستایش قرار گرفت و کشت چای در سراسر جنوب چین گسترش یافت. چای در چین به یک نوشیدنی تبدیل شده است که ریشه در فرهنگ این کشور دارد. اگر شما دستورالعمل استفاده از ده ها چای محبوب چینی را بخوانید، همانند یک چینی محلی، با فرهنگ چای در چین چین آشنا خواهید شد. در این جا ۱۰ نوع از معروفترین انواع چای در چین برای آشنایی بیشتر شما، معرفی می شود.
چای گل داودی
چای گل داوودی برای اولین بار در زمان سلسله سانگ (۹۶۰-۱۲۷۹)، با دم کردن گل داودی خشک در آب جوش و اضافه کردن قند، نعنا و گوجی بری به آن درست شد. نتیجه یک ترکیب شیرین گلدار است، که همان گونه که به چشم خوش می آید از نظر ذائقه نیز خوشایند است. از این چای در چین به عنوان دارو در مواردی مانند پیشگیری از گلودرد و کاهش تب استفاده می شود.
چای پونه
چای پونه، در حالی که به شدت در سراسر چین محبوب است، هر کسی از آن استفاده نمی کند. این چای یک چای سیاه تخمیر شده است که عمدتا در جنوب استان یونان چین تولید می شود. این چای در چین معمولا به صورت برگ های سست بسته بندی نمی شود بلکه بسته بندی آن به صورت یک آجر فشرده است. از خواص چای پونه این است که مستقیما بر کاهش کلسترول تأثیر می گذارد و برخی حتی ادعا می کنند که باعث کاهش وزن می شود. گرچه چنین ادعایی بی اساس است.
چای سبز
چای سبز در بسیاری از قسمت های چین یافت می شود و در طول هزاران سال محبوبیت خود را حفظ کرده است. شاید این محبوبیت به خاطر مزایای این چای در حفظ سلامتی است. پلی فنول های موجود در برگ های این چای دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد عفونی کننده، ضد التهاب و ضد اشعه هستند.
چای دا هنگ پائو
دا هنگ پائو یک نوع چای اولانگ است که در کوه های ووئی از استان ویتنام فوجیان رشد می کند. این چای به شدت اکسید شده و تیره تر از اکثر چای های اولانگ است. بر اساس افسانه ها، مادر امپراطور یکی از سلسله های مینگ (۱۶۴۴-۱۳۷۶) توسط برگ های بوته دا هنگ پائو درمان شده است. امروزه شش بوته اصلی از این چای در چین باقی مانده است و هر کیلوگرم از آن آن به قیمت ۷۰۵۲۷۱۷ یوان (۱۰۲۵۰۰۰ دلار) به فروش می رسد.
چای تیگوانین
تیگوانین، به چینی یعنی "الهه آهن"، یکی دیگر از انواع چای اولانگ است، که از استان فوجیان نشات گرفته است. این چای رحمت الهه چین نامیده می شود و دارای طعم، مزه خوش و عطری گرم است. فرایند تولید این چای در چین پیچیده است و نیاز به نه مرحله از کندن تا خشک کردن دارد.
چای سیاه کیمون
این چای در چین از قرن نوزدهم در منطقه کیمن از استان آنهویی تولید شده است. چای سیاه کیمون به سرعت مورد علاقه چای خواران در سراسر چین قرار گرفت. این چای یک چای سبک است و یادآور نوشیدنی کاکائو است. تولیدکنندگان چای برای به دست آوردن طعم های مشخص و منحصر به فرد، برگ ها را در یک فرایند خشک کردن طولانی و اکسیداسیون درگیر می کنند.
چای سوزن نقره ای جانشان
سوزن نقره ای جانشان یک چای زرد از جزیره جانشان در استان هونان است. این چای در چین در زمینی به مساحت یک کیلومتر مربع از جزیره جانشان در وسط دریاچه دانگتینگ رشد می کند و به عنوان یک چای نادر در موارد خاص به چای های دیگر ترجیح داده می شود. طعم آن بسیار ملایم و گیاهی است. دمیدن به یک فنجان از این چای یک تجربه بصری زیبا است، که برگ های چای در آب به بالا و پایین حرکت می کنند.
چای هوانگشان مائوفنگ
هوانگشان مائوفنگ یک نوع چای سبز معروف است که در دامنه های کوه زرد استان آنهویی رشد می کند. برگ های این گیاه شبیه جوانه های ارکیده هستند که با موهای سفید کوچکی پوشانده شده اند و طعم چای حاصل از آن خاکی و کامل است. گفته می شود که این چای به حفظ سلامت کبد و سفت شدن پوست کمک می کند.
چای لانگجینگ
چای لانگجینگ، به چینی یعنی "چای خوب اژدها"، یک چای سبز روغنی با کیفیت بالا، از روستای لانگجینگ در استان ژجیانگ است. این چای حاوی ویتامین C و اسیدهای آمینه بالایی است. این چای امتیاز انحصاری چای امپراتوری را توسط امپراتور کانگسی از سلسله کینگ (۱۹۱۱-۱۶۴۴) دریافت کرد.
چای بای مودان
بای مودان، به معنای "پونه سفید"، یک چای سفید گلدار است که از یک گلبرگ و دو برگ جوان تشکیل شده است. دم کرده این چای سبز کم رنگ یا طلایی رنگ است و برگ های آن عطر و بوی تازه ای را به جای می گذارند. این نوع چای را می توان در مزارع چای در سراسر استان فوجیان پیدا کرد.
برای اطلاعات بیشتر از آداب مصرف چای در چین به لینک زیر مراجعه کنید.
