دیوار چین یکی از هفت اعجاز جهان شمرده می‌شود و به لحاظ زمان ساخت، طولانی ترین و بزرگترین مهندسی تدافعی نظامی در قدیم است. این دیوار به عنوان پروژه تدافعی بر روی کوه ها ساخته شد. کارگران طبق موقعیت هر منطقه، ساختار متفاوتی برای ایجاد دیوار در نظر گرفتند. این موضوع درایت و عقل نیاکان چین را نشان می‌دهد. زیرا این دیوار از بیابان ها، مراتع و لجنزارها عبور می کرده است.
تاریخچه
تاریخ ساخت این دیوار به قرن ۹ قبل از میلاد باز می‌گردد. زمانی حکومت وقت چین برای جلوگیری از حملات ملیت های شمالی اقداماتی نظیر ساخت برج های آتش یا قلعه‌های مرزی در ارتباط با دیوار و بر روی آن ایجاد کرده است. برج های آتش برای خبر رسانی و قلعه‌های مرزی برای حصول اطلاعات دشمن ساخته شده اند.
در زمان سلسله هایی که میان دوک ها جنگ برپا شد، کشورها با استفاده از کوه های مرزی به ساخت این دیوار پرداختند. تا سال ۲۲۱ قبل از میلاد، امپراتور چین، شی خوان پس از به وحدت رساندن چین، دیوارهای دوک ها را به هم متصل کرد. این دیوار به صورت دیواری بزرگ در مرزهای شمالی بر روی کوه‌ها در آمد. او می خواست با این کار از حملات دشمن به مراتع شمالی جلوگیری کند. در این زمان طول دیوار بزرگ چین به ۵۰۰۰ کیلومتر می رسید. در سلسله پس از شی خوان، طول این دیوار به ۱۰ هزار کیلومتر رسید. در تاریخ دو هزار و اندی ساله کشور چین حکمرانان دوران مختلف به ساخت این دیوار پرداختند تا اینکه طول آن به ۵۰ هزار کیلومتر رسید. این میزان، معادل گردش به دور کره زمین است.
دیوار بزرگ چین به جا مانده از سلسله مینگ
دیواری که اکنون مردم مشاهده می کنند، جامانده از سلسله مینگ است. این دیوار از غرب به دروازه جایو گوآن در استان گان سو چین و از شرق به ساحل رود یالو جیان در استان لیائونینگ منتهی می‌شود. در این میان ۹ استان لیائونینگ، هبئی، تیانجین، پکن، مغولستان داخلی، شانشی، شاآنشی، نینگ شیا و گانسو قرار دارد. طول این دیوار به ۷ هزار و ۳۰۰ کیلومتر می رسد و مردم آن را دیوار طولانی می نامند.
تقریبا نزدیک یک سوم دیوار بزرگ چین بدون هیچ نشانی ناپدید شده است.
ویژگی های دیوار چین در زمان جنگ
این دیوار بر مسیر کوه های پر فراز و نشیب امتداد یافته است و در بیرون دیوار پرتگاه‌های بلند دیده می‌شود. در واقع کوه و دیوار به یکدیگر پیوند خورده اند. به همین دلیل دشمن به هیچ وجه قادر به نفوذ به این دیوار نبوده است. این دیوار با آجرهای بزرگ و سنگ های مستطیل شکل ساخته شده و ارتفاع آن به ۱۰ متر می رسد.
طرف درونی دیوار، نرده سنگی و "در" وجود دارد که به آسانی حرکت می‌کند. در فاصله معینی سکوی دیواری و برج آتش برای خبررسانی ساخته شده است. سکوی دیواری برای ذخیره سلاح ها و غلات و استراحت سربازان است و در جنگ مخفیگاه بوده است. هنگامی که دشمن دست به حمله می زد برج های آتش را روشن می کردند و سراسر کشور از حمله آگاه می شدند. اکنون مقاومت دیوار چین به عنوان یک مانع نظامی از بین رفته است. اما زیبایی معماری مخصوص آن دیدنی است.
دیوار چین اژدهایی خفته در میان کوهستان
زیبایی دیوار بزرگ چین پر ابهت و باعظمت است. از دور دیواری بلند و پر پیچ و خم بر روی کوه‌ها همانند اژدهایی در حال حرکت به چشم می خورد و صحنه‌ای شکوهمند ایجاد شده است. از نزدیک دروازه های پر ابهت، دیوارها، سکوهای دیواری، برجهای دیده بانی و برج های آتش آکنده از دلربایی هنری است. این دیوار دارای اهمیت تاریخی و فرهنگی و ارزش های دیدنی است. چینی‌ها می‌گویند: "کسی که به دیوار بزرگ چین صعود نکرده باشد قهرمان نیست".
گردشگران چینی و خارجی از پیمودن دیوار احساس افتخار می کنند. حتی سران بسیاری کشورهای خارجی نیز فرصت دیدار از این اثر بزرگ را از دست نمی‌دهند. برخی از بخش‌های دیوار بزرگ چین به خوبی حفظ شده است. از جمله دیوار "بادلینگ" در نزدیکی بیجینگ که هر ساله بیشترین بازدید کننده را دارد، دیوار "سی ما تای"، "دیوار موتیان یو"، دروازه شان حای گوان در انتهای شرقی دیوار چین که نخستین دروازه چین نامیده می‌شود و دروازه "جایو گوان" در انتهای غرب در استان گان سو. این بخش ها همچنین از مکان‌های بسیار مشهور و دیدنی دیوار است و گردشگران زیادی در تمام سال از آنها بازدید می‌کنند.
دیوار بزرگ چین تجسم درایت و رنج و زحمت میلیون ها چینی در دوره باستان چین است. این اثر پس از هزاران سال از بین نرفته و دارای دلربایی فناناپذیر است. در سال ۱۹۸۷ میلادی دیوار چین به عنوان "سمبل ملیت چین" در فهرست میراث جهانی ثبت شد.
بازدید از دیوار بزرگ چین
بهترین منطقه برای دسترسی به این دیوار از پایتخت کشور چین یعنی پکن است. زیرا بهترین بخش های دیوار در پکن و یا در نزدیکی پکن می باشد. در واقع بخش های بسیار زیبایی از این دیوار تنها ۱۱۲ کیلومتر با پکن فاصله دارد و به راحتی با کمک وسائل نقلیه عمومی از جمله اتوبوس و مترو قابل دسترسی است.
بهترین زمان برای بازدید از این اثر تاریخی، فصل‌های گرم سال است. چراکه فضای این دیوار در فصل زمستان پوشیده از برف می شود. البته بازدید در ماه‌های فصل پاییز نیز پیشنهاد می شود. طیرا علاوه بر مطبوع بودن هوا و جذابیت های بصری بی‌شمار، خبری از شلوغی فصل‌های توریستی نیست.
در نهایت برای داشتن یک بازدید خوب، کفش راحت، آب و تنقلات کافی را فراموش نکنید.
برای اطلاعات بیشتر از شهر پکن و ویژگی ها و جذابیت های آن به لینک زیر مراجعه کنید.
